تغییر قراردادهای پیمانکاری نفتی بر اثر ناسازگاری زمانی

نوع مقاله : علمی پژوهشی

نویسنده

گروه حقوق خصوصی، دانشکدة حقوق، دانشکدگان فارابی، دانشگاه تهران، قم، ایران.

چکیده

ناسازگاری زمانی، اصطلاحی اقتصادی و به معنای شکستن عهد در طی زمان است که بنا به ضرورت‌های عملی رخ می‌دهد. در قراردادهای بلندمدت، به‌ویژه پیمان‌های نفتی، با این پدیده بسیار روبه‌رو هستیم و اثر حقوقی آن ممکن است خاتمه، تعدیل یا تغییر قرارداد باشد. تغییر پیمان که ممکن است دربارة حجم، شیوه و زمان کار موضوع تعهد پیمانکار باشد، می‌تواند با توافق دو طرف پیمان یا ارادة یک‌جانبة هریک از طرف‌های قرارداد، شامل کارفرما (یا نمایندة او) یا پیمانکار انجام گیرد. آنگاه ممکن است دربارة مشروعیت شرط قراردادی تغییر پیمان در حقوق ایران تردید شود و آن را شرط الحاقی یا شرط مجهول تلقی کنند. هم‌چنین، از منظر حقوقی می‌توان به اختیار یک‌جانبة کارفرما در سفارش جدید در حین اجرا، به دلیل ریسک پیمانکار، ایراد کرد. می‌توان گفت این شروط از نظر حقوق ایران صحیح است. بنابراین، لازم است اثر آن را بر قیمت، مدت پیمان و نیز اشخاص ثالث، به‌ویژه ضامن و بیمه‌گر کاوید. بااین‌حال، بر قانون‌گذار ایرانی فرض است که برای رفع ابهامات حقوقی تغییر قرارداد، به‌ویژه در پیمان‌های دولتی، احکام جدیدی را تصویب کند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Contract Variation Arising out of the Time-inconsistency in the Long-term Oil Contracts

نویسنده [English]

  • Abdollah Rajabi
Department of Private law, College of Farabi University of Tehran, Qom. Iran.
چکیده [English]

The completion of the terms of offer and acceptance is a crucial aspect of any contract, and any violation of this covenant is considered a breach. However, if there is a legal reason for such disobedience, it may be deemed valid, such as a later agreement between the parties or having a legitimate reason. The need for time to change the provisions of offer and acceptance is a common issue in long-term contracts, and it is a requirement of such agreements. Time inconsistency, which refers to the breaking of the covenant over time, is a phenomenon that is often encountered in long-term contracts, particularly in the oil industry. Its legal effect may result in the termination, adjustment, or variation of the contract. The variation of the contract, which may involve changes in the volume, method, and time of the work subject to the contractor's commitment, can be followed with the agreement of both parties or the unilateral will of either party. However, the legitimacy of such changes under Iranian law may be questioned, and it may be considered an additional or unknown condition. Furthermore, the unilateral authority of the employer in the new order during execution may be objected to due to the risk it poses to the contractor. Therefore, it is necessary to analyze the impact of such changes on the price, duration, and third parties, particularly guarantors and insurers. The Iranian legislator should pass new regulations to address the legal ambiguities surrounding contract variation, particularly in state contracts. While there is no doubt about the legitimacy of such variation, the existence of various ambiguities necessitates further examination.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Time Inconsistency
  • Contract Variation
  • Oil Contracts
  • Long-term Contracts
  • Construction
  • Contractual Discretion
  • Price
  1. منابع

    الف) فارسی

    1. امامی، سیدحسن (۱۳۷۹). حقوق مدنی. ج1، چاپ بیست‌ویکم، تهران، کتابفروشی اسلامیه.
    2. امین‌زاده، الهام؛ علی نصراللهی (۱۳۹۹). «تبیین ماهیت قراردادهای نفتی از دیدگاه حقوق اداری». نشریة مطالعات حقوق انرژی، دورة ششم، شمارة اول، ص38-19.DOI: 10.22059/JRELS.2020.275793.264
    1. انصاری، مهدی (۱۳۹۰). تحلیل اقتصادی حقوق قراردادها. تهران، جنگل.
    2. باریکلو، علیرضا (۱۳۹۴). اموال و حقوق مالی. چاپ دوم، تهران، سمت.
    3. جابری، محمدصالح (۱۳۹۶). حقوق ساخت‌وساز. تهران، میزان.
    4. جعفری لنگرودی، محمدجعفر (۱۳۸۸). الفارق. ج۱، چاپ دوم،‌ تهران، گنج دانش.
    5. رضوی، سیدعبدالله؛ مریم آقایی (۱۳۹۹). «بررسی امکان تعدیل قراردادهای پیمانکاری نفتی در شرایط اعمال تحریم اقتصادی». نشریة مطالعات حقوق انرژی، شمارة ۲، ص337-321.DOI:10.22059/JRELS.2020.295259.337
    1. شهیدی، مهدی (۱۳۹۴). حقوق مدنی. ج4 (شروط ضمن عقد)، چاپ پنجم، تهران، انتشارات مجد.
    2. شیروی، عبدالحسین (۱۳۹۳). حقوق نفت‌وگاز. تهران، میزان.
    3. ___ (۱۳۹۴). حقوق قراردادها. تهران، سمت.
    4. کاتوزیان، ناصر (۱۳۷۶). قواعد عمومی قراردادها. ج۳ (آثار قرارداد)، چاپ دوم، تهران، شرکت سهامی انتشار.
    5. موحد، محمدعلی (۱۳۸۶). درس‌هایی از داوری‌های نفتی: قانون حاکم. تهران، نشر کارنامه.

    ب) خارجی

    13. Bailey, Julian (2011). Construction Law. Routledge, 1st ed.

    14. Baker, Ellis; Mellors, Ben; Chalmers, Scott; Lavers, Anthony (2009). FIDIC Contracts: Law and Practice. Routledge, 5th ed.

    15. Bunni, Nael (2005). The FIDIC Forms of Contract. Blackwell, 3rd ed.

    16. Cooter, Robert & Thomas Ulen (2012). Law & Economics. Pearson Education, Inc., 6th ed.

    17. Hart, H. L. A (1994). The Concept of Law. Oxford University Press, 2nd ed.

    18. Hughes, Will; Champion, Ronan; Murdoch, John (2018). Construction Contracts: Law and Management. Routledge, 5th ed.

    19. International Institute for the Unification of Private Law (UNIDROIT), (2016). UNIDROIT Principles of International Commercial Contracts 2016. Rome.

    20. Kishtainy, Niall (2017). A Little History of Economics. Yale University Press, 1st ed.

    21. Klee, Lukas (2015). International Construction Contract Law. Wily, 1st ed.

    22.Reiss, Julian (2013). Philosophy of Economics: A Contemporary Introduction. Routledge, 1st ed.

    23.Sergeant, Michael; Wieliczko, Max (2014). Construction Contract Variations. Routledge, 1st ed.